Over mij

Ik ben Nancy, Hermina De Mulder. Hermina is mijn tweede geboortenaam en deze heb ik altijd met enige eer en diep respect gedragen. Zij was de zus van mijn papa, die jammer genoeg op twintigjarige leeftijd is gestorven door een aangeboren hartafwijking. Op één of andere manier heb ik me altijd al verbonden gevoeld met haar, vandaar dat de naamkeuze van de praktijk heel vlug bedacht was.

In het dagelijkse leven ben ik trotse mama van een zoon die reeds zijn vleugels heeft uitgeslagen en in de zorg werkt, partner en mantelzorgster voor mijn ouders.

Ik heb een hele grote liefde voor dieren en de natuur. Ze zijn altijd al een rode draad in mijn leven geweest. Ze brachten me rust, inspiratie, antwoorden en heling.

Ik zocht vaak naar antwoorden, antwoorden op waarom ik me zo onzeker voelde, weinig zelfvertrouwen had,  waarom ik zo besluiteloos kon zijn, verlegen was, weinig vriendinnen had, een gebrek aan geloof in mezelf, ondanks wat ik had bereikt, zo gevoelig was... Ik voelde ook altijd al dat er "iets" niet klopte in het gedrag van mijn mama. Zij was niet in staat om mij onvoorwaardelijke liefde en emotionele steun te geven. Naar de buitenwereld toe waren wij het perfecte gezin, was zij de toffe, hippe moeder, maar achter gesloten deuren voelde ik me vaak onbegrepen, eenzaam, niet gehoord of gezien, want er was geen ruimte voor knuffelen, liefde, om emoties of gevoelens te tonen bij mijn mama. Gelukkig was er mijn papa, die ervoor heeft gezorgd dat ik toch liefdevol opgroeide.

Ik hoopte antwoorden te vinden in mijn studies als psychiatrisch verpleegkundige, maar vond hier geen uitleg voor. Gaandeweg verstopte ik onbewust het enthousiaste kind in mezelf, werd een harde werker, die anderen mijn leven liet bepalen en die erg haar best deed om anderen te pleasen.  Zolang zij maar gelukkig waren, was ik dat ook.

Dit resulteerde in een destructieve relatie waar ik mezelf volledig in verloor. Na de scheiding, was er geen tijd om dit alles op de juiste manier te verwerken, want er moest brood op de plank komen en ik wou mijn zoon alles kunnen bieden wat hij wou en nodig had. Wat ikzelf toen nodig had verdrong ik en werkte nog meer.

Een ongeval in 2016 veranderde mijn leven. Het ongeval bracht me uit balans. Angst, machteloosheid, overprikkeld zijn door de pijn, ik heb het allemaal beleefd. Ik was uit de running en moest mijn leven opnieuw gaan vorm geven. Ik volgde workshops, las boeken en vond antwoorden. Voor het eerst kwamen de termen hoogsensitiviteit, alsook maternaal narcisme op mijn pad en eindelijk vond ik herkenning op alle vlakken, de puzzelstukjes vielen op zijn plaats! De jaren na mijn revalidatie was een zware periode, een hobbelige weg, van vallen en opstaan, waar ik door een weerstand heen moest, van het toegeven dat mijn lichaam bepaalde dingen niet meer aankon. Waar mijn verstand het wou overnemen en wou blijven doorgaan en mijn lichaam luidop NEE bleef roepen.

Het was een zoektocht naar hoe ik mijn grenzen moest aangeven, waar ik soms mensen moest teleurstellen, hoe ik vanaf dat moment moest kiezen voor mezelf, hoe ik moest leven met chronische pijn. Een zoektocht naar wie ik eigenlijk ben, hoe ik terug in contact kon komen met mijn vrouwelijke energie, naar mijn pure ik. Dankzij mijn opleidingen als HSP-coach, mindfulness, rouw-en traumatherapeute kreeg ik die kans. Daar leerde ik ondermeer dat transformeren tijd, pijn en heling vraagt. Het was een serieuse uitdaging. Ik zag in dat ikzelf ook eerst een groot stuk had te verwerken, dat ik ook geen tijd had genomen om te rouwen en hoe chronisch rouwen mijn leven bepaalde. Het was vaak moeilijk om mijn eigen verhaal onder ogen te zien, maar lang niet zo moeilijk dan er mijn hele leven voor weg te lopen. 

In al die ervaringen vond ik mijn eigen kompas, mijn ritme, hoe ik vanuit mijn eigen gevoel kan leven, mijn zingeving, mijn zelfliefde terug. Uit mijn ervaringen, helemaal zelf doorleefd en doorvoeld, is stilaan mijn missie ontstaan...

Andere mensen begeleiden in hun hoogsensitiviteit, los te komen van de verwachtingen van anderen, bewust te worden van hun innerlijke stem, hen rust te laten vinden in hun verdriet, hoe om te gaan met pijn en terug meer draagkracht, zelfzekerheid en zelfliefde te vinden na een traumatische jeugd, relatie of gebeurtenis.

Vanuit mijn hart en ziel hoop ik jou mijn hulp te mogen aanbieden en jou terug te mogen zien stralen en heet je daarom van harte welkom in mijn praktijk,

Liefs Nancy
horse

Asking for help isn't giving up said the horse, It's refusing to give up

Charlie Mackesy
Teacher
Nancy De Mulder
Creator
Kirsten Velghe
Designer